Oproep voor gedeprimeerde gedichten!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je gedicht op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij
plaatsen je gedicht, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze
site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang
en precies als de vloed van je tranen.
Lief
Afgedankt, ingeruild en vreselijk in de zeik genomen
Terwijl jij zo graag lief wil zijn, lief voor iedereen
Er zijn wel eens écht lieve mensen op mijn pad gekomen
En vergeleken met hen ben jij gewoon gemeen
Wat wilde je bereiken met die brief? Bedoelde je dat ook lief?
Waarom moet ik weten dat je direct al naar een ander rende?
En dat jij dat begrijpelijk vindt omdat je hem al kende
Het was allemaal niet zo erg geweest als ik niet zoveel van je hield
Als ik eerder had begrepen dat jij toch niet voor mij viel
Ik miste de signalen, was blind, dom en naïef
Had eerder moeten inzien dat jij egoïstisch bent en helemaal niet lief
Zonder het te willen en zonder het te weten
Beheers jij nog dagelijks mijn gevoel
Kan niet slapen, wil niet eten
En niemand weet wat ik bedoel
Wat ik bedoel als ik zeg dat de liefde van mijn leven
Het niet eens een kans heeft willen geven
Er iets was aan mij wat haar niet beviel
En dus mijn hart brak en trapte op mijn ziel
Je moet het loslaten wordt gezegd
Dat lukt nog niet maar ik probeer het echt
Ik weet: er komt een dag waarop de pijn zal zijn verdwenen
Maar wou dat ik tot die tijd even een ander hart kon lenen
Moet jou verbannen, wissen uit mijn brein
Wil alles van je vergeten ook al vond ik het zo fijn
Misschien wel juist daarom, want dat is het zure
Deze liefde had veel langer kunnen en moeten durenBen
